De overstap...

Nu mijn oude blog inmiddels twee maanden geblesseerd is zie ik mij gedwongen een andere behandeling in de hand te nemen. De haptonoom die de blog weer een good-feeling had moeten geven is zelf inmiddels ook behoorlijk depressief geworden en dus ga ik (spijtig genoeg) opnieuw beginnen. De oude belevenissen blijven wel beschikbaar onder http://toffedonder.weblog.nl/, maar de nieuwe avonturen van Kuifje zal ik proberen hier te verwoorden.

Wat is er zoal langsgekomen de laatste maanden? Na mijn 3e positie op het NK tijdens de hele triathlon Almere heb ik de focus vooral laten vallen op opbouw van snelheid. Met het volbrengen van Almere is de conditie immers ruimschoots voldoende op peil. Een week na de finish was het kick-off van het hardloopseizoen. In Ermelo werd aan een 5km deelgenomen en gefinished in 18:32 (1e H40+ en man man, wat was het warm).

Drie weken later was Zeewolde aan de beurt. De trainingen verliepen inmiddels uitstekend (soms zelfs met veel verbazing), maar de wedstrijdvorm liet nog op zich wachten. Het lichaam was inmiddels voldoende hersteld om een goede 5km te lopen...een 10km bleek toch nog een brug te ver. In Zeewolde werd de 5km lijn overschreden na amper 18:10...maar daarna begon toch wel het vechten (vooral tegen de mentale instorting). Nog niet de weerbaarheid om door te trekken kwam de finish uiteindelijk in 38:09 als 2e H40+. Dit viel toch enigszins tegen omdat ik in trainingen al steeds dichter tegen de 40:00 op de 10km ging lopen.

Een week later in Lelystad werd het plan om een duurloop te doen omgezet in deelname aan de wintercup. Doel was lekker aanwezig te zijn en de 15.2km op het gemakkie te volbrengen. Na 58:27 was ik dan ook tevreden en leek de weg naar beneden (qua tijd) ingeslagen. Ondertussen bleven de trainingen steeds meer verbazing geven en kwam het trainingstempo steeds hoger te liggen. Amper een week na de wintercup een training in blokvorm over 21km in 1u26 welke easy voelde...tot de dag erna. Hier bleek ik mijn lichaam toch aan het forceren te zijn. De linkerkuit voelde stram...maar werd niet gezien als belemmering (ondanks licht ongemak in de komende trainingen bleef het bij gevoeligheid en ging de basis uiteindelijk omhoog tot een gemiddelde trainingstempo van 15km/u...wat ik zelfs in mijn huidige topjaar 2008 niet presteerde).

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Mijn eerste belangrijke wedstrijd in het post-Almere tijdperk. In een echte thuiswedstrijd zou ik er weer voorgaan. De rode lijn zou overschreden worden en ik zou weer gaan voor een tijd. De openingskilometer zou weer hard moeten en hard gaan (3:11). Ik liep met de kop mee (niet de intentie hebbende daar ook bij te blijven want die jongens (Wilfried Verhagen en Remco Grasman) zouden echt wel drie maatjes te groot zijn. Na de opening mijn eigen tempo gezocht en gevonden op een stabiele 3:34-3:35. Na 17:35 kwam ik dan ook door op het draaipunt om aan ronde twee te beginnen. Wout Mensink die me de laatste twee jaar te snel af was liep op dat moment nog vlak achter me...maar zou snel langszij komen, hetgeen geschiedde op km 6. Toch kon ik bijblijven en na bij 7km kortstondig op 10m gezet te zijn, kon ik binnen 200m het gaatje ook weer dichtlopen...hetgeen moed gaf. De kuit was gevoelig en het protest was bij 7.5km groot. Net op het moment dat ik wilde versnellen om voor het groepje te gaan lopen sprong de kuit op slot...overbelast waarschijnlijk. Twee pijnlijke kreten en drie strompelpassen later zat ik in het gras. Weg goede bedoelingen, weg 36:00 waar ik eindelijk weer heel hard naar op weg was. Kon de 'race' nog wel strompelend vervolgen en finishte dan ook nog in 39:35 (slotkilometers van ca 4:30). Ondanks alles toch nog 3e H40+...maar ja, ik lag voor het moment nog 1e in mijn categorie met 30s voorsprong op de achtervolger. Balen dus.

Toch veel positieve momenten uit deze wedstrijd. Ik weet dat ik weer op weg ben naar <36 en dat ik weer aansluiting heb gevonden bij de groep waar ik mee moet kunnen strijden. Ook mijn opening gaf goede moed (hoewel...hij voelde wel heel hard nog) en de doorkomst op de 5km is de 1e stap naar de lage 35er en misschien nog wel een PR op de 10km (hoopdoel <34:44). Belangrijkste en meest reele doel is echter mijn halve marathon tijd te verbeteren. Die staat nu op 1:17:11...maar moet echt in de 1:16 kunnen.

De conditie is er, de snelheid is...nu nog het vermogen en de gezonde benen die het aankunnen. Hoe dan ook...de overstap van triathleet naar hardloper (voor 6 maanden) is gemaakt...net als de overstap van de avonturen van Kuifje naar de nieuwe haptonoom alwaar je nu aan het lezen bent. Ik hoop snel weer te bloggen. Komende zondag starten in Huizen...kijken of de kuit genoeg verzorgd is de laatste dagen. Zal dit keer maar rustiger openen en hoop dan wat harder eindigen.